ପ୍ରିଜମ ନ୍ୟୁଜ୍ ବ୍ୟୁରୋ: ବିଶ୍ୱରେ ଏପରି କେତେକ ଭୌଗଳିକ ଅଞ୍ଚଳ ରହିଛି । ଯାହାକି ସଭ୍ୟ ସମାଜର ମୁଖ୍ୟ ସ୍ରୋତରୁ ବହୁ ଦୂରରେ ରହିଥାଏ। ସେଠାରେ ବସବାସ କରୁଥିବା ଅଧିବାସୀଙ୍କ ଜୀବନ ଶୈଳୀ ଓ ପରମ୍ପରା ମଧ୍ୟ ଭିନ୍ନ ରହିଥାଏ । ସେମିତି ଏକ ଭିନ୍ନ ପରମ୍ପରା ଇଣ୍ଡୋନେସିଆରେ ଦେଖିବାକୁ ମିଳେ। ଏଠାରେ ଏପରି ଏକ ସଂପ୍ରଦାୟ ରୁହନ୍ତି, ଯେଉଁମାନେ କି ସେମାନଙ୍କ ପରିବାରର କେହି ମରିଗଲେ ତାଙ୍କର ଅନ୍ତିମ ସଂସ୍କାର ରୀତିନୀତି କିମ୍ବା ସମାଧି କରନ୍ତି ନାହିଁ, ବରଂ ତାଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ବହୁ ବର୍ଷ ଯାଏଁ ରଖନ୍ତି । ଇଣ୍ଡୋନେସିଆର ତୋରାଜନ୍ ସମାଜର ଲୋକମାନେ ମୃତ୍ୟୁକୁ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକତା ଭାବରେ ସେମାନଙ୍କ ଜୀବନର ଏକ ଅଂଶ ବୋଲି ଭାବନ୍ତି । ଏବଂ ପରିବାରର ମୃତ ସଦସ୍ୟଙ୍କ ସହିତ ରୁହନ୍ତି ।
ଖବର ଅନୁଯାୟୀ ଏହି ସମାଜର ଲୋକମାନେ ସେମାନଙ୍କ ମୃତ ପରିବାର ସଦସ୍ୟଙ୍କ ଶବକୁ ବର୍ଷ ବର୍ଷ ଧରି ନିଜ ଘରେ ରଖିଥାନ୍ତି। କେବଳ ସେତିକି ନୁହେଁ, ସେମାନେ ପାରମ୍ପାରିକ ଭାବରେ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରତିଦିନ ମଧ୍ୟାହ୍ନ ଭୋଜନ ପାଇଁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରନ୍ତି । କବର ନ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେମାନେ ଏଭଳି କରିଥାନ୍ତି । ଇଣ୍ଡୋନେସିଆର ସୁଲାୱେସି ପର୍ବତରେ ରହୁଥିବା ତୋରାଜନ୍ ସମାଜର ଲୋକମାନେ ମୃତ ସଦସ୍ୟମାନଙ୍କ ସହ ଏଭଳି ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତି, ଯେପରି ସେମାନେ ଅସୁସ୍ଥ ଅଛନ୍ତି ମରି ନାହାନ୍ତି। ମୃତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ପ୍ରତିଦିନ ଖାଇବାକୁ ଦେବା ଏବଂ ଶବକୁ ପରିବାରର ଏକ ପୃଥକ କୋଠରୀରେ ଆରାମରେ ଶୋଇବାକୁ ଦେବା ପ୍ରଥା ରହିଛି । ଯେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପରିବାର ମୃତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ସଠିକ୍ ଭାବେ ଅନ୍ତିମ ସଂସ୍କାର ନ କରିଛନ୍ତି । ଅନ୍ତିମ ସଂସ୍କାର ପରେ ମୃତକମାନଙ୍କୁ କବରରେ ପୋତି ଦିଆଯାଏ । ତଥାପି ସେମାନଙ୍କୁ ନିୟମିତ ଦେଖାଯାଏ, ସଫା କରାଯାଏ ଏବଂ ମେନନେ ନାମକ ଏକ ରୀତିନୀତିରେ ନୂତନ ପୋଷାକ ଦିଆଯାଏ (ପିତୃପୁରୁଷଙ୍କ ଯତ୍ନ)।
ଏହି ସମାଜରେ କଫିନରେ ଉପହାର ରଖିବା ପ୍ରଥା ରହିଛି । ଯେପରିକି ଚୁଡ଼ି କିମ୍ବା ଘଣ୍ଟା। ଅନ୍ୟ ଲୋକମାନେ ମଧ୍ୟ ନିଜ ପ୍ରିୟ ଲୋକଙ୍କ ସହିତ ହୀରାକୁ କବର ଦେଇ ପାରିବେ। ବେଳେବେଳେ ଡକାୟତି ମଧ୍ୟ ଏହି କାରଣରୁ ହୋଇଥାଏ । ଏହି କାରଣରୁ କେତେକ ତୋରାଜନ୍ ମୃତମାନଙ୍କ ସହିତ ସେମାନଙ୍କର ଉପହାରକୁ ଗୁପ୍ତ ରଖନ୍ତି। ତେବେ ସେମାନେ କିଛି ପାରମ୍ପରିକ ଉପାଦାନ ବ୍ୟବହାର କରୁଥିବାରୁ ଶବର ଶରୀରରୁ ଦୁର୍ଗନ୍ଧ ବାହାରେ ନାହିଁ ବର୍ଷ ବର୍ଷ ରହିଥାଏ।
